Kameel

De dagen zijn koud zodat ik me verveel en denk hoe oud wordt een kameel? Wat een vraag is dat! Vlug mep ik ietwat wodka in mijn keel. De geest is geworden zo traag. Vlug mep ik de tweede en de derde wodka in mijn keel. Je wilt alles weten, over die kameel, dus zuip je jezelf een stuk in de kraag. Weinig licht zijn de dagen, ’s winters komt de weemoed. Je komt er niet uit met die kameel, wat hij of zij zoal doet. Dromen ze bijvoorbeeld? Hoe komen ze in hun roes? Iedereen die zich verveelt? Houden ze van een douche? Houden ze van onze dichterlijke rijm daar in de woestijn? Nee, je komt er niet uit, de kameel – ja hij is teveel. Je mept nog een wodka, daarna nog een wodka in je van nieuwsgierigheid brandende keel. En je gaat naar bed, met een wodkaatje teveel.

Boris

Boris was goed bezig hij leed aan een somber gemoed maar klaagde daar nooit over

Boris was goed bezig toen brak hij zijn voorpoot jahoor liep hij gewoon door op drie poten

Boris was goed bezig  zijn andere voorpoot werd geamputeerd accepteerde hij meteen, zeurde hij niet over

Boris was goed bezig hij verloor zijn gehoor ach stokdoof dat beviel hem wel

Boris was goed bezig toen raakte hij zijn gezichtsvermogen kwijt ach die ogen van hem had hij ook niet nodig

Boris was goed bezig hij haarde uit, kreeg kale plekken nou en? die zag hij toch niet meer

Boris was goed bezig zijn hart zei ik stop ermee
zonder morren ging Boris dood.

In het souterrain van de toneelknecht roffelde de muis met kop noch staart op de deur en opende aldus het congres over helderziendheid.

Robot AI 6002

Mijn robot god ik had thuis een idiote robot hij grijnsde knarste en zoemde hij riep aldoor ‘U bent een citroen!’ ik kon hem niet meer stoppen hij bediende zijn eigen knoppen kon hem niet meer uitschakelen van inferieur werd hij superieur hij kneep ijzervingertjes als een nicht in mijn wang gegeven moment bepaalde hij zelfs mijn stoelgang ik schonk zijn thee in dat onmens, dag en nacht had hij mij in zijn macht ‘U bent een citroen, ik ben japanoloog en boeddhist’ god wat een geflipte idioot vroeger was hij braaf en gehoorzaam vroeger was hij emotieloos perfect perfect maar hij kreeg een doodgravengezicht raakte zijn kunstmatige intelligentie defect eindelijk hèhè is hij functieloos morsdood waardeloos want ik gooide hem uit het raam werd mijn robot een zielig hoopje schroot robot 6002 was zijn naam.

Context

Deze soundtracks zijn opgenomen in Smusic Studio, Amsterdam als onderdeel van experimentele poëzie/voordracht. De tekstjes werden gebruikt als oefenmateriaal  voor de productie van de 3 Cd’s: De Vloer, Exit, Stervende Liefde, die elders op deze website apart zijn te beluisteren.